Zgarnij kurs BUSINESS ENGLISH za połowę ceny+ Odbierz PREZENT kurs Customer CareSPRAWDŹ >>

"mieć powołanie" po angielsku — Słownik polsko-angielski | zobacz "mieć powołanie" po polsku

mieć powołanie

idiom
  1. have a calling , także: feel a calling
  1. have the vocation  
    He says that he has the vocation. (On mówi, że ma powołanie.)
    My son became a priest because he had the vocation. (Mój syn został księdzem, bo miał powołanie.)
rzeczownik
  1. vocation  
    I still don't know my vocation! (Wciąż nie znam mojego powołania!)
    The decision of becoming a priest should be based on vocation. (Decyzja o zostaniu kapłanem powinna być oparta na powołaniu.)
  2. calling
    • powołanie (np. do wykonywania określonego zawodu)
      It is my calling to be a teacher. (Bycie nauczycielem to moje powołanie.)
  3. induction
    • powołanie, wcielenie (do wojska)  AmE
      The induction of the new recruits to the army will take place tomorrow. (Wcielelenie do wojska nowych rekrutów będzie miało miejsce jutro.)
  4. call-up
  5. empaneling , także: empanelling
  6. impaneling , także: impanelling
  7. conscripting
  8. metier
  9. call-up papers
czasownik
  1. appoint **
  2. conscript
  3. empanel
  4. impanel
idiom
  1. call together
czasownik
  1. institute ****
    • powoływać (np. na stanowisko)
      They instituted the mayor for the president position. (Oni powołali burmistrza na stanowisko prezydenta.)
      In this case, we have to institute a new manager. (W tym przypadku, musimy powołać nowego menadżera.)
  2. erect *
  3. constitute **   oficjalnie [przechodni]
    Oh no, we forgot to constitute a collector. (O nie, zapomnieliśmy powołać skarbnika.)
    The new pope has been constituted. (Nowy papież został powołany.)
  4. allege *
  5. conscribe
  1. appoint somebody **
    • mianować kogoś, powoływać kogoś
      The board appointed me the manager. (Rada mianowała mnie managerem.)
      He's been appointed our new chief. (On został mianowany naszym nowym szefem.)
phrasal verb
  1. call somebody up , także: call up somebody *
czasownik
  1. cite ***
rzeczownik
  1. institution of something
czasownik
  1. quote ***
    • powoływać się (na coś) [przechodni]
      While arguing with me he quoted my own words. (Podczas kłótni ze mną, on powoływał się na moje własne słowa.)
      I'll quote you while talking about success. (Powołam się na ciebie podczas mówienia o sukcesie.)
  2. adduce