"sprzeczać się" po angielsku — Słownik polsko-angielski | zobacz "sprzeczać się" po polsku

sprzeczać się

czasownik

argue ****
- sprzeczać się, kłócić się [nieprzechodni]
  Did he argue with you about it? (Czy on kłócił się z tobą o to?)
  
  They argue all the time. (Oni ciągle się sprzeczają.)
  
  I might as well have argued with a stone wall. (Mogłem równie dobrze kłócić się z kamienną ścianą.)
  
  synonimy: quarrel, fight, wrangle
quarrel *
- sprzeczać się, kłócić się [nieprzechodni]
  In the end they quarreled badly. (Na koniec oni się strasznie pokłócili.)
  
  She's always quarrelling with her parents. (Ona zawsze kłóci się z rodzicami.)
  
  synonimy: argue, fight, wrangle
fight *****
- kłócić się, sprzeczać się [nieprzechodni]
  You could hear them fight every night. (Można ich było słyszeć jak kłócili się każdej nocy.)
  
  I never fight with my wife. (Nigdy nie sprzeczam się z żoną.)
  
  synonimy: quarrel, argue
squabble
- sprzeczać się (o coś), kłócić się (z kimś)
bicker
- wadzić się, sprzeczać się
quibble
- spierać się (o szczegóły), sprzeczać się (o rzeczy nieistotne)
  They are always quibbling about cat food. (Oni zawsze się sprzeczają o kocie jedzenie.)
spar
- sprzeczać się (z kimś), docinać (sobie nawzajem)
wrangle
- sprzeczać się, kłócić się, awanturować się
  
  synonimy: quarrel, argue
stickle
- spierać się, sprzeczać się
  It is typical of you, to stickle about petty matters. (To takie typowe dla Ciebie, żeby sprzeczać się o błahe sprawy.)