"rzucać się" po niemiecku — Słownik polsko-niemiecki | zobacz "rzucać się" po polsku

rzucać się

czasownik

stürmen **
- rzucać się, gnać (np. ku wyjściu) [nieprzechodni] [+SEIN]
zuschießen
- rzucać się (na kogoś) [nieprzechodni] [+SEIN] [czasownik rozdzielnie złożony]
sich hinunterstürzen
- rzucać się (np. z mostu) [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]
einstürmen
- rzucać się, atakować [nieprzechodni] [+SEIN] [czasownik rozdzielnie złożony]
zustürmen
- rzucać się (w jakąś/czyjąś stronę) [+SEIN]
herfallen
- napadać, rzucać się [nieprzechodni] [+SEIN] [czasownik rozdzielnie złożony]

czasownik

werfen **** [przechodni] [+HABEN]
aufgeben ***
- rzucać (np. palenie) [nieprzechodni] [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]
  Gib das Rauchen auf! (Rzuć palenie!)
  
  Es ist sehr schwer, das Rauchen aufzugeben. (Bardzo ciężko jest rzucić palenie.)
  
  Czasowniki złożone (phrasal verbs)
verlassen ****
- rzucać, zostawiać (np. partnera) [przechodni] [+HABEN]
schleudern *
- rzucać (mocno)
schmeißen potocznie
- rzucać (np. pomidorami) [przechodni] [+HABEN]
- przerwać, rzucać (np. studia) [przechodni] [+HABEN]
zuschießen
- rzucać (podawać) [przechodni] [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]
hinschmeißen [przechodni] [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]
fieren
- rzucać (np. kotwicę), spuszczać (np. łódź na wodę) [przechodni] [+HABEN]
auswerfen
- wyrzucać, rzucać [czasownik rozdzielnie złożony]
hinwerfen
- rzucać na ziemię, rzucać potocznie [przechodni] [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]
hinhauen
- rzucać (czymś, np. pracą) [nieprzechodni] [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]

aufhören mit
- przestawać, skończyć z (czymś), rzucać (coś) [+DATIV]
  Es ist nicht wahr, dass du jederzeit mit der Zigarette aufhören kannst. (To nie jest prawdą, że możesz w każdej chwili skończyć z papierosem.)
  
  Nach der 5. Klasse habe ich mit der Schule aufgehört. (Po 5 klasie rzuciłem szkołę.)