"wypadać" po niemiecku — Słownik polsko-niemiecki | zobacz "wypadać" po polsku

wypadać

czasownik

ausfallen ***
- wypadać (np. włosy) [czasownik rozdzielnie złożony]
  Sie muss Perücke tragen, weil die Harre ihr ausgefallen sind. (Ona musi nosić perukę, ponieważ wypadły jej włosy.)
- wypadać, być odwołanym [czasownik rozdzielnie złożony]
- wypadać, robić wrażenie [czasownik rozdzielnie złożony]
- wypadać (np. na korzyść) [czasownik rozdzielnie złożony]
abschneiden **
- wypadać, spisywać się, osiągać wyniki [nieprzechodni] [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]
sich gehören
- wypadać, przystawać
  Das gehört sich nicht. (Tak nie wypada.)
herausfallen
- wypadać (skądś) [nieprzechodni] [+SEIN] [czasownik rozdzielnie złożony]
hinausstürzen [+SEIN]
rausfallen [+SEIN]
herausspringen
- wyskakiwać, wypadać [nieprzechodni] [+SEIN] [czasownik rozdzielnie złożony]
herausschießen
- wylatywać, wypadać (z impetem, np. z budynku) [nieprzechodni] [+HABEN] [czasownik rozdzielnie złożony]
herausspritzen
- wypadać (skądś w pośpiechu) [nieprzechodni] [+SEIN] [czasownik rozdzielnie złożony]