Sometimes in English a noun clause is used without the introductory word.

Czasami w angielskim zdanie podrzędne podmiotowe jest używane bez wstępnego słowa.

Who waits modifies him and is not the tail end of a "noun clause."

Kto czeka modyfikuje go i nie jest ostatnim kawałkiem z "zdanie podrzędne podmiotowe."

A noun clause can be used like a noun.

Zdanie podrzędne podmiotowe może być używane jak rzeczownik.

Relative pronouns and interrogative words can also introduce noun clauses:

Zaimki względny i pytające słowa również mogą wprowadzać zdania podrzędne podmiotowe:

A subordinating conjunction can also introduce a noun clause:

Spójnik podrzędny również może wprowadzać zdanie podrzędne podmiotowe:

Noun clauses function the same way that nouns and noun phrases do in a sentence.

Zdania podrzędne podmiotowe funkcjonują tak samo droga, którą rzeczowniki i frazy nominalne odsiadują w wyroku.

Some of the English words that introduce noun clauses are that, whether, who, why, whom, what, how, when, whoever, where, and whomever.

Jakieś z angielskich słów, które wprowadzają zdania podrzędne podmiotowe są tym, czy, kto, dlaczego, kogo, co, jak, kiedy, ktokolwiek, gdzie, i kogokolwiek.

(The noun clause that he likes me serves as the object of the main-clause verb know.)

(Zdanie podrzędne podmiotowe, które on lubi mnie służy jako przedmiot czasownika główny-klauzula znać.)

A clause is a noun clause if a pronoun (he, she, it, or they) could be substituted for it.

Klauzula jest zdaniem podrzędne podmiotowe jeśli zaimek (on, ona, to, albo oni) mógł być zastąpiony tym.

In the imperfect aspect, -kwe also is used to indicate possession (see noun clauses).

W czasie przeszłym niedokonanym aspekt, - kwe również jest używany wskazać posiadłość (widzieć zdania podrzędne podmiotowe).

Two subordinating conjunctions commonly introduce noun clauses:

Dwa spójniki podrzędne powszechnie wprowadzają zdania podrzędne podmiotowe:

Or as Fowler would (perhaps) say, Arthur found a noun clause instead of a good solid common noun he could mortgage or marry.

Albo ponieważ Fowler chciał (może) mówić, Arthur znalazł zdanie podrzędne podmiotowe zamiast dobrego stałego rzeczownika pospolitego mógł hipoteka albo poślubiać.

There are also different types of dependent clauses, including noun clauses, relative (adjectival) clauses, and adverbial clauses.

Są również inne typy zdań zależnych, w tym zdania podrzędne podmiotowe, względny (zdania podrzędne przydawkowe, i zdania okolicznikowe.

The difference between a noun phrase and a noun clause is that a noun clause has a verb in it.

Różnica pomiędzy frazą nominalną a zdaniem podrzędne podmiotowe jest że zdanie podrzędne podmiotowe ma czasownik w tym.

"A Basic Description and Analytic Treatment of Noun Clauses in Nigerian Pidgin."

"Podstawowy Opis i Analityczne Traktowanie zdań podrzędne podmiotowe w Nigerian Pidgin."

The infinitive mood is used in dependent noun clauses, in which the subject is expressed in accusative and the verb at the infinitive mood.

Nastrój bezokolicznika jest używany w zależnych zdaniach podrzędne podmiotowe, w których temat jest wyrażony w bierniku i czasowniku przy nastroju bezokolicznika.

These are: prepositional phrase, participial phrase, gerund phrase, infinitive phrase, adverb clause, adjective clause, and noun clause.

Te są: wyrażenie przyimkowe, imiesłowowy zwrot, zwrot rzeczownika odczasownikowego, zwrot bezokolicznika, klauzula przysłówka, klauzula przymiotnika, i zdanie podrzędne podmiotowe.

A large proportion of his dependent clauses are in fact noun clauses which complement verbs (49, 53); such clauses are entirely absent from the Conrad and Lawrence passages.

Duży odsetek jego zdań zależnych są faktycznie zdaniami podrzędne podmiotowe, które uzupełniają czasowniki (49, 53); takie klauzule są całkowicie nieobecne w Conradzie i Lawrence przejścia.

In grammar, a dependent statement is a statement converted into a noun clause, normally, in English, by the addition of that at the beginning, and made dependent on another clause (e.g. as subject or object).

W gramatyce, zależne oświadczenie jest oświadczeniem zamienionym na zdanie podrzędne podmiotowe, zwykle, w angielskim, przez tego dodanie na początku, i uczyniony uwarunkowany inną klauzulą (e.g. jako temat albo przedmiot).

When a noun clause marker like "dass" or "wer" (in English, "that" or "who" respectively) is used, the verb appears at the end of the sentence for the word order SOV.

Kiedy marker zdania podrzędne podmiotowe tak jak "dass" albo "wer" (po angielskim, "że" albo "kto" odpowiednio) jest używany, czasownik pojawia się pod koniec zdania dla szyku wyrazów w zdaniu SOV.

(The noun clause why you need experience functions as the direct object of the main-clause verb "understands", and within the noun clause why serves as an adverb modifying need.)

(Zdanie podrzędne podmiotowe dlaczego potrzebujesz funkcji doświadczenia jako dopełnienie bliższe czasownika główny-klauzula "rozumie", i w zdaniu podrzędne podmiotowe dlaczego służy jako przysłówek modyfikujący potrzebę.)

Another pro-Jagger-usage reader, Andrew Charig of Port Murray, N.J., agreed: "The object of the preposition to is the noun clause he who waits - with he being the subject of the clause, and correctly in the nominative case."

Inne pro-Jagger-usage czytelnik, Andrew Charig z Murraya portowego, N.J., porozumieć się: "przedmiot przyimka aby jest zdaniem podrzędne podmiotowe on kto czeka - z on będąc tematem klauzuli, i poprawnie w mianowniku."

Noun clauses in Spanish are typically introduced by the complementizer que, and such a noun clause may serve as the object of the preposition de, resulting in the sequence de que in the standard language.

Zdania podrzędne podmiotowe w Hiszpanach zwykle są przedstawione przez complementizer que, i takie zdanie podrzędne podmiotowe może służyć jako przedmiot przyimka de, powodując serię de que w języku standardowym.

The infinitive is used, as in English, to make subordinate noun clauses that express an action at an indefinite time, and possibly with an indefinite or implicit subject, e.g. queremos cantar ("we would like to sing"), cantar é agradável (lit.

Bezokolicznik jest używany, jak po angielski, robić niższe rangą zdania podrzędne podmiotowe, które wyrażają działanie w nieokreślonym czasie, i być może z niejasnym albo ukrytym tematem, e.g. queremos cantar ("chcielibyśmy śpiewać"), cantar é agradável (zapalony.